Het volk dat er toen woonden namen het niet zo nauw met de moraal en de natuurwetten. 

De verteller van het verhaal eet een van de erwtjes die groeien bij het bonenveentje en valt in slaap. Hij droomt over dat hij zelf een boerenknecht is op een boerderij. Iedereen kent hem maar hij is in de war. 

Hij schuift aan bij de etenstafel en eet de pannenkoeken die Rika, de meid heeft gebakken. Ze hinkte een beetje. Door de opmerkingen van de andere mensen komt alles langzaamaan terug. Het blijkt dat hij van plan is om met haar te trouwen, ze is zwanger. Hij gaat aan het werk. Hij moet het land omspitten en bonenzaad inzaaien. Het is zwaar en hard werk. Rika zou hem helpen maar komt maar niet. 

Hij gaat haar zoeken en ziet haar in het hooi met de boer. Hij komt er achter dat de boer en Rika met elkaar scharrelen en dat zij zwanger is van de boer niet van hem. Hij wordt woest en tijdens het zaaien van het bonenzaad gooit hij er veel te veel zaad in. Als Rika dan langs komt en weer allemaal smoesjes verzint draait hij door en slaat haar met een schep op het hoofd en gooit haar in de put. Hij zoekt de boer en gooit hem ook in de put. 

Dan wordt hij draaierig en gaat zitten op een boomstronk. Hij ziet dat de hele boerenstee wordt overgroeid door bonenranken. Het verstikt de dieren en de mensen die er nog zijn. Er is niks meer van te zien dan alleen een groene massa. 

De verteller schrikt weer wakker. Hij zit op dezelfde boomstronk. Snel gaat hij naar huis en vertelt het allemaal aan zijn vrouw. “Zo zou het gebeurd kunnen zijn”. Zijn vrouw proeft een erwtje en staat ineens op en trekt met haar been. Ze gaat naar de keuken en komt terug met een bord vol pannenkoeken….